คนที่ร้องเพลงคือหนุ่มที่กำลังตัดไม้ในป่า ลิงหินสวยได้รู้จากปากของหนุ่มว่า ภูเขานี้ชื่อว่าภูเขาแห่งปัญญา เหลี่ยมดวงจันทร์และดาวสามดวง ห่างจากที่นี่ประมาณเจ็ด-แปดไมล์ มีถ้ำหนึ่งชื่อว่าถ้ำเหลี่ยมดวงจันทร์และดาวสามดวง ในถ้ำมีพระเทพอยู่หนึ่งชื่อว่าพุทธบรรพชิต
ลิงหินสวยบ๊ะบ๊ะหนุ่มตัดไม้และออกจากป่า เข้าไปในที่โล่ง เขารู้สึกตะลึงเมื่อเห็นถ้ำหนึ่ง ถ้ำปิดไว้อย่างแน่น เห็นแผ่นหินใหญ่อยู่ตรงข้ามถ้ำ เขียนว่า “ภูเขาแห่งปัญญา เหลี่ยมดวงจันทร์และดาวสามดวง” เขารู้สึกตื่นเต้น เมื่อถ้า ประตูถ้ำก็เปิดออกมา มีเด็กผู้ชายออกมา
ลิงหินสวยรีบเดินเข้าไป คุกเข่าไหว้ลึก อธิบายว่ามาเพื่ออะไร นักบวชเด็กพูดว่า “อาจารย์ของผมเพิ่งจะพูดถึงการเป็นพระ เขาบอกให้ผมออกมาเปิดประตู ว่ามีคนมาขอเป็นลูกศิษย์ เห็นว่าคือท่านนี่แหละ ตามผมมาสิ!” ลิงหินสวยรีบจัดเสื้อผ้า ตามนักบวชเด็กเข้าไปในถ้ำ มาถึงที่พระบรรพชิตพูดถึงการเป็นพระ
ลิงหินสวยเห็นพระบรรพชิตนั่งตรงๆ บนที่สูง ด้านล่างมีนักบวชเด็กสามสิบกว่าคนยืนอยู่ เขารีบคุกเข่าไหว้ พระบรรพชิตถามถึงจุดประสงค์ของเขา เห็นด้วยและให้ชื่อว่า “วุฒิคุณ” เขาให้วุฒิคุณไปไหว้ทุกคนในที่และหาห้องว่างให้เขาอยู่ เสียจากนั้น วุฒิคุณตามนักบวชเด็กไปเรียนการใช้ชีวิตประจำวัน เรียนคำสอน เขียนตัวอักษร เผาธูป เวลาว่างทำงานที่ไม่ยาก เช่น ถูพื้น เอาน้ำ
ไม่ช้าก็ผ่านไปเจ็ดปี วันหนึ่ง พระบรรพชิตพูดถึงการเป็นพระจบแล้ว ถามวุฒิคุณอยากเรียนทักษะใด วุฒิคุณไม่สนใจที่พระบรรพชิตพูดถึงการไหว้พระ เข้าสู่สมาธิ ถ้าไม่ได้ยินการมีชีวิตไม่มีความตาย เขารู้สึกไม่อยากเรียน พระบรรพชิตโกรธมาก
พระบรรพชิตกระโดดลงจากที่สูง จับไม้ตีแผ่ให้อยู่ในมือ ชี้ที่วุฒิคุณแล้วพูด “ลิงโง่ เจ้าไม่อยากเรียนอันไหน เจ้าอยากเรียนอันไหน” พูดจบเขารีบไปตีที่หัวของวุฒิคุณสามที เดินย้อยไปในห้อง ปิดประตู นักบวชเด็กเห็นพระบรรพชิตโกรธ กลัวมาก ต่างก็ตำหนิวุฒิคุณ
