ไม่คิดว่าวุกงกำลังนอนอยู่บนต้นไม้นั้น เขาตื่นขึ้นมา เปลี่ยนร่างกลับเป็นเดิม เขาถือไม้ทองคำขึ้นมาตะโกน “ใครกล้าขโมยละมุด” ทำให้สามหญิงตกใจ เข้าไปกราบพระเจ้าหยู และอธิบายเหตุผลที่มา
วุกงถามว่าการประชุมละมุดได้เชิญใครบ้าง เมื่อเขารู้ว่าไม่มีตัวเขา เขารู้สึกโกรธมาก
เขาใช้เวทมนตร์กักขังเจ็ดหญิง จากนั้นขี่เมฆมาที่สระเยา ในขณะนี้เทพที่มาเข้าร่วมงานยังไม่ได้มา มีแต่คนรับใช้ที่จัดเตรียมอาหาร เขาถอดขนหนึ่งเส้น แปลงร่างเป็นแมลงหลับ วางไว้บนใบหน้าคนรับใช้ เหล่านี้ก็หลับอย่างหอบ เขากระโดดขึ้นโต๊ะ ยกไวน์สุดยอด ดื่มอย่างสนุกสนาน
เขากินอิ่มดื่มพอ จึงออกจากสระเยา เดินไปที่วัดโต๊ะร้อยของพระเจ้าแก่ เข้าไปในวัดไม่มีใคร เขาก็เทยาวุธทั้งห้าใบที่มีทองคำออกมากินหมด เมื่อกินเสร็จ เขารู้สึกว่าทำความผิดใหญ่ อาจจะไม่รอดชีวิต เขาจึงกลับไปที่สระเยา ขโมยไวน์สุดยอดหลายกระป๋อง กลับไปที่ภูเขาหัวผลไม้
พระเจ้าหยูได้ยินการรายงาน โกรธมาก สั่งให้ทอตตาลีเทียนวังและสามเจ้าชายนาจา พร้อมทหารแสนคน ตั้งกรงกระจกร้อยแปดชั้น ต้องจับซุนวุกงกลับมา แต่ทหารแสนคนไม่ใช่คู่แข่งของซุนวุกง เขารับแพ้ลงลงไปหมด เพื่อนบ้านพุทธคุณให้คำแนะนำให้ใช้พระเจ้าแผ่นดินผู้ประทับอยู่ที่ปากแม่น้ำกรวณ ไปจับซุนวุกงที่ภูเขาหัวผลไม้
สองหลานเทพรับคำสั่ง นำพี่น้องหกคนจากเขาหม่อนมา เลือกทหารดีๆมาบ้าง ฆ่าไปที่ภูเขาหัวผลไม้ เขาขอให้ทอตตาลีเทียนวังยกกระจกแสดงผีขึ้นไปอยู่ในอากาศ ส่องไปที่วุกง ตัวเองไปท้าทายหน้าถ้ำน้ำม่าน เวลาวุกงออกถ้ำมารับการท้าทาย ต่อสู้กับสองหลานเทพไม่มีผู้ชนะผู้แพ้ พี่น้องหกคนจากเขาหม่อนเห็นว่าวุกงไม่ได้สนใจเขา เขาจึงโอกาสเข้าไปในถ้ำน้ำม่าน
วุกงเห็นบ้านเกิดของตัวเองถูกทำลาย เป็นใจร้อน เปลี่ยนร่างเป็นนกกระจอกต้องการหนี สองหลานเทพเปลี่ยนร่างเป็นเหยี่ยวจับกระจอก สะบัดปีกไปแหวกกระจอก เวลาวุกงรีบๆเปลี่ยนร่างเป็นนกใหญ่ ชะโดไปที่ฟ้า สองหลานเทพรีบๆเปลี่ยนร่างเป็นนกกระสิบใหญ่ แทรกไปในเมฆไปชิด เวลาวุกงเห็น เซิดไปใต้น้ำ เปลี่ยนร่างเป็นปลา
