พระสุนทรปภาสกระโดดไปบนภูเขาลมดำ เข้าใช้อำนาจ เดินเข้าป่า เห็นคนคุยกัน พระสุนทรปภาสเลี่ยงไปหลังหิน เห็นผีสามตัว ผู้นำคือผีลมดำ ผีลมดำบอก “คืนก่อนผมโชคดีได้การถือ เชิญคุณมารับกระเป๋ารับจำนำ!”
วุฒิก๊กตามลมไปถึงยอดเขา มองไปที่หน้าผาข้างตรงข้าม เห็นมีถ้ำหนึ่งอยู่ หน้าถ้ำมีหินประทับเขียนว่า “ภูเขาลมดำ ถ้ำลมดำ” วุฒิก๊กมาถึงหน้าถ้ำ ใช้ไม้เคาะประตู ตะโกนดังว่า “คนชั่ว คืนเสื้อผ้าให้ผม!” ผีเล็กเห็นวุฒิก๊กอากาศดุร้าย เร่งวิ่งเข้าไปบอกผีลมดำ
ผีลมดำตอนแรกหนีไปที่ลาดเขา เพราะไม่ได้พกอาวุธ แต่ตอนนี้อยู่ในบ้านของเขา เขาไม่กลัว เขาสวมเกราะทองดำ ถือหอกดำ ออกถ้ำมาต่อสู้กับวุฒิก๊ก เป็นเวลาบ่าย เขาพูดว่าจะไปกินข้าว จะมาต่อสู้หลังจากกินข้าว วุฒิก๊กไม่พูดอะไร เพียงแค่ต่อสู้ ผีลมดำจึงต้องเปลี่ยนร่างเป็นลมใส หนีเข้าถ้ำ
ไม่ว่าวุฒิก๊กจะด่าในหน้าถ้ำแค่ไหน ผีลมดำก็ไม่ออกมา วุฒิก๊กร้อนใจไม่มีทาง เพียงแค่ย้อนกลับไปที่วัดความหลักเมตตาดูท่านสงฆ์ เข้าไปที่สวน เพิ่งจะทันทานอะไรบ้าง เขาร่อนเมฆไปที่ภูเขาลมดำ เห็นผีเล็กคนหนึ่งถือกระบองไม้ใส่กระดาษชักชวน รีบๆเดินไปข้างหน้า เขารับไม้ชิงผีเล็กคนนั้นตาย
วุฒิก๊กเปิดกระบองไม้ดู เป็นกระดาษชักชวนผีลมดำชวนพระสงฆ์แก่จากวัดความหลักเมตตา เขารู้แล้ว พระสงฆ์แก่มีความสัมพันธ์กับผีมานานแล้ว เขาหมุนตา เขาคิดออกแผนที่ดี เปลี่ยนร่างเป็นพระสงฆ์แก่ เดินเหยียบย่อยไปที่หน้าถ้ำ ผีเล็กเห็นเป็นคนรู้จัก เร่งเปิดประตูต้อนรับ
ผีลมดำไม่เห็นอะไรผิดปกติ เขาช่วยพระสงฆ์แก่เข้าไปที่ห้องกลาง พูดไม่กี่ประโยค ผีเล็กที่อยู่ข้างนอกเดินเข้ามาบอกว่าผีเล็กที่ไปส่งจดหมายถูกตีตายแล้ว ผีลมดำทันทีจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาถือหอกแหลมไปที่วุฒิก๊ก วุฒิก๊กหลบไปข้าง เขาหัวเราะสองสามครั้ง เปิดเผยร่างจริง แล้วต่อสู้กับผี
