ผีหมูใช้ประตูเปิดแล้ววิ่งออกไป วุฒิก๊กจับคอผีหมูจากหลัง เขารื้อหน้า เขาร้อง “ผีชั่ว คุณรู้จักผมใช่ไหม?” ผีเห็นวุฒิก๊ก เขารู้สึกระทึก เขารับลมใส หนีไป
วุฒิก๊กตามลมไปถึงยอดเขา เห็นลมใสเข้าไปในถ้ำหนึ่ง เขาร่อนเมฆลง เห็นผีออกจากถ้ำ เขารับหอกระทบไปที่วุฒิก๊ก เขาร้อง “คุณตัวแสบ! ในตอนที่จลาจลสวรรค์ คุณไม่รู้จักรบใครเท่าไหร่ วันนี้คุณมาทำร้ายผม ให้คุณชิมความแกร่งของผม ดูหอกระทบ!”
วุฒิก๊กยืดไม้ต้านหอกระทบ เขาถาม “เฮ้ คุณรู้จักผมใช่ไหม!” ผีบอกประวัติของเขา เขาเป็นพระนาคทะเลในสวรรค์ เขาเมามากในงานเลี้ยงพระนาคที่วัดพระแม่เทพ เขาเดินเข้าไปที่วัดจันทร์ เห็นพระจันทร์สวยมาก เขาจึงไปแกล้งพระจันทร์
พระเจ้าแห่งหยวนเห็นเหตุการณ์นี้ ต้องการประหารชีวิตเขาตามกฎหมาย ด้วยความกรุณาของพระท้าวไบจินซิง เขาร้อยช่วยชีวิตได้ แต่ต้องถูกตีด้วยค้อนทองสองพันครั้ง และถูกส่งลงมาเกิดในโลก ไม่คิดว่าเขาร้อยเร่งรีบเกิดใหม่ เขาร้อยผิด เขาร้อยเกิดในท้องหมู เป็นอย่างนี้ วันนี้เขาร้อย “ตี” ผืนผ้า เขาร้อย “ตี” ผืนผ้า เขาร้อย “ตี” ผืนผ้า เขาร้อย “ตี” ผืนผ้า เขาร้อย “ตี” ผืนผ้า
พระสุนทรปภาสไปหาการถือให้พระสังฆาต ให้ปู่เก่าพาไปที่บ้านหลังใหญ่ เขาร้อย “ตี” กริช เข้าไปในบ้านที่มืดๆ ปู่เก่าและลูกสาวพบกัน เกรงใจโอบกันร้องไห้ ลูกสาวบอก “ผีรู้ว่าพ่อจะหาพระสงฆ์มาจับ เขาร้อยออกไปตอนเช้า คืนเขาร้อยกลับมา”
พระสุนทรปภาสไม่ทำอะไร เขาร้อยไม่สนใจผีที่มาตี เขาร้อยไม่แดงแม้แต่หัว ผีตีแรงๆ ไฟประกาย เขาร้อยกลัวมาก พูด “หัวดี! หัวดี! เธอไม่ได้อยู่ที่ภูเขาชักช้า ทำไมถึงมาที่นี่ เป็นเพราะคุณพ่อของฉันไปเชิญเธอมาใช่ไหม?”
วุฒิก๊กบอกว่า “ไม่ใช่ ผมเปลี่ยนใจเป็นคนดีแล้ว ปกป้องท่านสงฆ์ไปถึงสวรรค์ตะวันตกผ่านที่นี่…” ผีได้ยินคำว่า “ไปถึงสวรรค์” เขาทิ้งหอกระทบลง “ปัด” เขาถอนมือบอกว่า “ขอรบกวนคุณแนะนำหน่อย ผมได้รับการชักจูงจากพระความหลักเมตตา เขาให้ผมรอคุณที่นี่ ผมอยากจะไปถึงสวรรค์ตะวันตกกับท่านสงฆ์ เพื่อชดเชยความผิด”
