เรามาพูดถึงวุฒิก๊กและพระหมู เห็นเสืออยู่บนหิน เขาใช้ไม้และหอกระทบลงไป เสือแตก หินแตก วุฒิก๊กตะโกนว่า “ไม่ดี ตกเป็นเหยื่อ!” เขารีบกลับไปที่ทางแยกหาท่านสงฆ์ ไม่เห็นท่านสงฆ์อยู่ พระหมูร้องไห้ วุฒิก๊กบอกว่า “อย่าร้อง เราควรจะหาท่านสงฆ์กลับมาก่อน!”
พี่น้องสองคนไล่เข้าไปในภูเขา เข้าไปในป่า เขาเห็นมีประตูเขาอยู่ใต้หิน เขียนว่า “ภูเขาลมเหลือง ถ้ำลมเหลือง” วุฒิก๊กให้พระหมูดูแลม้าและของ เขาไปที่ประตูถ้ำเรียกรบ
ผีเล็กรีบวิ่งเข้าไปบอกผีแก่
ผีแก่ใช้ผีหน้า เขาอยากรับผิดชอบ เขารวมผีที่แข็งแกร่งห้าสิบคน เขารับกลอง โยกธง ถือดาบทองสองด้าม กระโดดออกจากถ้ำ ต่อสู้กับวุฒิก๊ก เป็นเวลาไม่นาน ผีแก่เจ็บปวด เขาร้องจะหนี วุฒิก๊กรีบตัดทาง เขาร้อง “ผีชั่ว คุณรู้จักร้าย!” ผีแก่ไม่สามารถย้อนกลับไปที่ถ้ำได้ เขาร้องจะวิ่งไปที่ลาดเขา
พระหมูอยู่บนลาดเขา ผีแก่ถูกรับไม้ไล่มาที่นี่ เขารับหอกระทบไปที่ผีแก่ ผีแก่ตัวแตก เป็นเสือ วุฒิก๊กรู้สึกร้อนใจ เขารับไม้ใช้มือคว้าเสือตาย เขารื้อหน้า เขาร้อง “ผีชั่ว คุณรู้จักร้าย!”
เมื่อยักษ์แก่ได้ยินว่าวูกงลากศพของเจ้าหน้าที่หน้าหลังมาด่า มันโกรธมาก จึงรีบสวมเครื่องแต่งกาย ถือหอกเหล็กสามแขน นำทัพยักษ์เล็กๆออกจากถ้ำมาต่อสู้ วูกงเห็นยักษ์แก่จึงพุ่งไปตะบุ สองคนต่อสู้ที่ปากถ้ำ คุณหนึ่งหอก คนหนึ่งไม้ ตีกันไปมาไม่รู้ชัย
วูกงปรารถนาชนะเร็ว จึงดึงขนจากร่างของตัวเองออกมาหนึ่งหวี เป่าลมเทพ เหล่าขนทันทีเปลี่ยนเป็นวูกงมากกว่าร้อยคน แต่ละคนถือไม้ทองคำ ล้อมยักษ์แก่ไว้ เห็นแบบนี้ยักษ์แก่ไม่เคยเห็นมาก่อน ใจร้อนระอบ พัดลมใส่พื้นดิน เช้าท้องฟ้าพัดลมแรงขึ้น เหล่าวูกงถูกระเบิดไปมาในอากาศเหมือนกระทิง
วูกงรีบดึงขนใส่ร่างของตัวเอง เอาไม้ทองคำไปต่อสู้ยักษ์แก่ เห็นว่าไม่ได้เปรียบ ยักษ์แก่จึงพัดลมใส่ใบหน้าของวูกง เขารเหมือนถูกระทิบด้วยเข็มจำนวนมากร้อย เจ็บจนไม่สามารถเปิดตาได้ จึงพ่ายแพ้ลง ยักษ์แก่จับโอกาสชิงทหารไป
