วุฒิก๊กได้ยินชัดเจน เขารีบบินกลับไปที่ห้องใหญ่ เขารื้อร่าง เขารับพระหมูและผู้หญิงพูด ให้ท่านสงฆ์ฟัง เพิ่งพูดจบ พระหมูพาม้ากลับมา วุฒิก๊กแกล้งถาม “ไปปล่อยม้าที่ไหน?” พระหมูพูดไม่ชัด “หญ้าที่นี่ไม่ดี”
อยู่ในเวลานั้น ประตูข้างเปิด ผู้หญิงนำลูกสาวสามคน ใส่เสื้อผ้าสวย เดินเข้ามาที่ท่านสงฆ์และพระธิดา ท่านสงฆ์จับประทับ โบราณอำภัยพุทธ เวทย์ เวทย์ วุฒิก๊กเกร็งใบหน้าไม่สนใจ เขารับไม้ พระช่างไม่กล้ามอง เฉพาะพระหมูลืมตาติดตา
ทักทายแล้ว ผู้หญิงให้ลูกสาวกลับไปในบ้าน เขาร้อยถามท่านสงฆ์ “พระองค์ พระธิดาคนไหนอยากจะแต่งการกับลูกสาวผม?” ท่านสงฆ์ วุฒิก๊ก และพระช่างมองพระหมู พระหมูแสดงท่าไม่อยาก วุฒิก๊กเดินไปจับมือพระหมู ให้มือผู้หญิง บอก “คุณไม่ใช่ตกลงกันไปแล้วเหรอ? ไปบูชาฟ้าดินเถอะ!”
ปาจิกยังหลอกลวง ปากบอกไม่ต้องการ แต่เขาได้ออกจากห้องโถง ตามหญิงสาวไปทางซ้ายทางขวา มาถึงห้องหลัง ปาจิกรีบจะไปบูชาฟ้าดิน หญิงสาวใส่ผ้าคลุมให้ปาจิก เรียกให้ลูกสาวสามคนเดินไปมาข้างๆ เขา บอกว่าเขารับผิดชอบคนไหน เขารับผิดชอบคนนั้น
ปาจิกสวมผ้าคลุม เห็นมีคนเดินไปมาข้างๆ แต่ยื่นมือไปจับ ไม่ใช่กอดเสาก็เป็นชนผนัง เร่งเดินไปมาระหว่างห้อง แต่ยิ่งรีบยิ่งไม่จับได้ สุดท้ายเหนื่อยจนหอบ เดินไม่ไหว นั่งลงที่พื้น
แต่ปาจิกไม่ยอมแพ้ เสนอให้หญิงสาวให้ลูกสาวทั้งสามคนเขารับผิดชอบ หญิงสาวไม่ยอม เอาเสื้อผ้าที่ติดไข่มุกออกมา บอกว่า “ลูกสาวผมแต่ละคนทำเสื้อผ้าที่ติดไข่มุก เขารับผิดชอบคนไหน เขารับผิดชอบคนนั้น”
ปาจิกได้ยินแล้วใจดี รีบถอดเสื้อผ้าสีดำ เสื้อผ้าที่ติดไข่มุก เขารับผิดชอบใส่ แต่ยังไม่ได้รัดเข็มขัด “ปั๊” เสียงดัง ล้มลงที่พื้น เสื้อผ้าที่ติดไข่มุกเปลี่ยนเป็นเชือกร้อย เชือกร้อยปาจิกรัดแน่น ไม่ว่าเขาระบำแค่ไหน ก็พล่าไม่พ้น
